خاطرات دلنشین
استاد قرائتی
دعای پدر
خداوند به پدرم #فرزندى عطا نکرده بود و #سنّ او از چهل سال مى گذشت که همسر #دوّمى انتخاب کرد، بازهم بچه دار نشد.
او به فرزندار شدن خود #امیدوار بود و ماءیوس نبود تا اینکه خداوند سفر حجى را قسمت او کرد. ایشان در طواف و نماز به #سایرین کمک مى کرد و از آنان مى خواست در کنار #کعبه براى فرزنددار شدنش دعا کنند.
و #آنان در کنار کعبه دعا مى کردند. مرحوم پدرم مى گفت : من همانجا از خداوند خواستم #نسل من مبلّغ دین باشد.به هر حال از سفر حج که برگشت ، خداوند #دوازده فرزند به او داد؛ یک فرزند از همسر اوّل و یازده فرزند از مادرم که همسر دوّم او بود.
با #لطف الهى در سن #چهارده سالگى به حوزه علمیه رفتم ، ÷یک سال در کاشان ، #هفده سال در قم ، یک سال در نجف و یک سال نیز در حوزه مشهد بودم و پس از پیروزى انقلاب در #سال 57 مقیم تهران شدم .
#توفیقاتم را از خداوند مى دانم که پس از #اشک پدرم در کنار کعبه و دعاى مردم نصیب من فرموده است ،
همان گونه که #نشر سخنانم از صدا وسیما را مرهون #رهبرى امام خمینى قدّس سرّه و خون شهدا و تلاش و پیگیرى علامه بزرگوار #شهید مطهرى مى دانم و تمام نواقص و ضعف ها را از خود دانسته و از خداوند طلب مغفرت نموده و از مردم عزیز معذرت مى خواهم .
