تمرین مهربانی با دیگران

عماریون ولی امر

استادپناهیان
تمرین مهربانی با دیگران

مهربانی به دیگران یعنی زیادی خودخواه نباشی و خودخواهی یعنی زیاد به دیگران مهربان نباشی. وقتی زیادی هوای خودت را داشته باشی، زمین خوردن دیگران برایت اهمیت ندارد و وقتی دست دیگران را نگیری، کم کم پشت پا هم به دیگران خواهی زد. آدم نمی‌تواند بدون وجود دیگران، آدم خوبی باشد.

خاطرات استاد قرائتی ۲

خاطرات دلنشین

استادقرآئتی

با #لطف و اراده خداوند متعال ، در سال 1357 #انقلاب اسلامى مردم ایران به رهبرى امام خمینى قدّس سرّه پیروز شد.

 در همان روزها #آیة اللّه شهید مطهرى با تلاش و پیگیرى ، مرا به #رادیو تلویزیون فرستادند و بحمداللّه تا این تاریخ ، حدود #بیست و دو سال است که بدون وقفه و در هر هفته با مردم عزیز گفتگو داشته ام و حدود دو هزار برنامه از من #ضبط شده است .

در این دوران ، قدیمى ترین دوستى که مرا یارى کرد، دانشمند عزیز جناب حجة الاسلام والمسلمین #حاج سید جواد بهشتى بود که در اکثر برنامه ها مشاور وهمکارم بود.

ایشان در #تابستان 77 چند صد نوار مرا در اختیار آقاى حسین رعیت پور وآقازاده خودشان آقاى مصطفى بهشتى و
دو نفر از صبیّه هاى بنده (زهرا و زینب قرائتى ) قرار داد تا #خاطرات ، طنزها و #تمثیلاتى را که در #لابلاى برنامه ها، از خودم یا دیگران بوده ، #استخراج نمایند.

این #عزیزان کار خود را انجام دادند و جناب آقاى بهشتى نوشته ها را بازنویسى و پس از تلفیق با برخى خاطراتى که حجة الاسلام والمسلمین #محمّد موحدى نژاد جمع آورى نموده بودند، جهت چاپ در اختیار ((مرکز فرهنگى درسهایى از قرآن )) قرار دادند.
 
این خاطرات ، کوتاه ، شیرین و آموزنده است ، ولى امیدوارم جرقه هایى که در این #خاطرات است ، کلید یک جریان فکرى و تربیتى قرار گیرد.
والسلام
محسن قرائتى

توسل به امام رضا

خاطرات دلنشین
استادقرائتی

توسل به امام رضا(ع)

سال هاى قبل از #انقلاب که تازه براى جوانان کلاس شروع کرده و در کاشان جلسه داشتم ، به قصد زیارت امام رضا علیه السلام به مشهد رفتم .
 #در حرم به امام عرض کردم : چه خوب بود من این چند روزى که اینجا هستم جلسه و کلاسى مى داشتم و لذا گفتم :

 من یک #زیارت جامعه و امین اللّه مى خوانم اگر موفّق شدم که چه بهتر والاّ برمى گردم کاشان و جلساتم را در آنجا ادامه مى دهم .
در همین حال یکى از #روحانیون آشنا پیش من آمد و گفت : آقاى قرائتى ! دبیران تعلیمات دینى جلسه اى تشکیل داده اند بیا ما نیز شرکت کنیم .

 با هم رفتیم ، دیدم #جلسه اى است با عظمت که افرادى مثل #آیة اللّه خامنه اى ، #شهیدان مطهرى و باهنر و بهشتى نیز تشریف داشتند.
من #اصرار کردم تا اجازه دهند پنج دقیقه اى صحبت کنم ، اجازه دادند و آقاى دکتر صادقى وقتش را به من واگذار کرد. من نیز #مطالب انتخابى همراه با مثال را بیان کردم .
 خیلى #پسندیدند (مخفى نماند در موقع سخنرانى من ، آنقدر شهید مطهرى خندید که نزدیک بود صندلى اش بیافتد!)

 مرحوم #شهید بهشتى فرمود: من خیلى وقت بود که فکر مى کردم آیا مى شود دین را همراه با مَثل و خنده به مردم #منتقل کرد که امروز دیدم .

در پایان جلسه #رهبر معظم انقلاب که در آن زمان امامت یکى از مساجد مهم مشهد را به عهده داشتند، مرا به منزل دعوت کردند.
 و پس از #پذیرائى ، اطاقى به من دادند و بعد مرا به مسجد خودشان بردند که البتّه مسجد ایشان زنده ، #پر طراوت و خیلى هم جوان داشت ، فرمود: آقاى قرائتى ! شما هر چند وقت که مشهد هستید در اینجا بمانید و براى مردم و جوانان #کلاس داشته باشید.

#کلاسهاى آن زمان ما در مشهد سبب آشنایى ما با شهید مطهرى نیز شد که بعد از انقلاب ایشان نزد امام خمینى قدّس سرّه از کلاسهاى ما #تعریف کرده و پیشنهاد کردند من به تلویزیون بروم .

 #حضرت امام به وسیله ایشان مرا به صدا و سیما معرّفى و من کارم را از #اوّل انقلاب در آنجا شروع کردم .

فضائل

#فضائل

عواطف، على علیه السلام
 #بقاى هر اجتماعى به #محبت و جاذبه افراد وابسته است،محبت و عاطفه در #قلب پاک و نفس سلیم پرورش یابد و کسى که #واجد چنین صفات عالیه باشد در #فکردیگران بوده و حتى آسایش آنها را به راحتى خود #ترجیح میدهد. على علیه السلام #مظهرمحبت و عاطفه بود او رنج می کشید و کار میکرد و سر انجام مزد کار خود را #صرف بیچارگان و درماندگان مى‏نمود.
#على علیه السلام براى نیازمندان و ستمکشان #پناهگاه بزرگى بود او #پدر یتیمان و فریاد رس بیوه زنان و #دستگیر درماندگان و یاور ضعیفان بود،در زمان خلافت خود #شبها از خانه بیرون می آمد و در تاریکى شب خرما و نان براى مساکین و بیوه زنان مى‏برد و به #صورت مردناشناس از در خانه آنها آذوقه و پول میداد بدون اینکه کسى #بشناسد که این مرد خیر و نوع پرور #کیست؟
على علیه السلام هر کجا یتیمى میدید مانند پدرى مهربان دست #نوازش بسر او میکشید و برایش خوراک و پوشاک میداد.
#آن حضرت روزى در کوچه میرفت زنى را دید که مشک آب بر دوش گرفته و به خانه مى‏برد و از #سنگینى مشک ناراحت بود،
#على علیه السلام مشک را از زن گرفت و به منزل وى رسانید و از طرز #معیشت زن جویا شد ، آن زن بدون اینکه او را بشناسد گفت #شوهرم از جانب على به مأموریت جنگى رفت و به #شهادت رسید و من از روى ناچارى براى تهیه معاش خود و بچه‏ هایم به #خدمتگذارى مردم پرداختم . #على علیه السلام از شنیدن #على علیه السلام از شنیدن این سخن خاطر مبارکش #دگرگون شد و شب را با ناراحتى بسر برد چون صبح شد #زنبیلى از آرد و خرما برداشت و به خانه آن زن رفت و گفت من همان کسى هستم که در آوردن #مشک آب به تو کمک کردم زن آذوقه را گرفت و از او تشکر نمود و #گفت
#خدامیان_من_وعلى حکم کند
که #فرزندان من یتیم و بى غذا مانده ‏اند #على علیه السلام وارد خانه شد و فرمود من براى #خدمت تو و کسب ثواب حاضر هستم من کودکان تو را #نگه میدارم و تو نان بپز آن زن مشغول پختن نان شد و #على علیه السلام هم کودکان یتیم را روى #زانوى خود نشانید و در حالیکه #اشک از چشمانمبارکش فرو میغلطید خرما بدهان آنها #میگذاشت و میفرمود اى #بچه‏هاى من،اگر على نتوانسته است بکار شما برسد او را #حلال کنید
که وى تعمدى نداشته است،
#چون تنوروشن شد و حرارت آن به #صورت مبارک آن جناب رسید پیش خود گفت #اى على گرمى آتش را بچش و از حرارت آتش دوزخ بیمناک باش #اینست سزاى کسى که از حال یتیمان و بیوه زنان بى خبر باشد!
در این #موقع زن همسایه وارد شد و حضرت را #شناخت و به صاحب خانه گفت #واى بر تو این #على است که تو او را بکار وا داشته‏اى !
آن زن پیش على علیه السلام #شتافت و عرض کرد چقدر زن بی شرم باشم که چنین گستاخى نموده و #امیرالمؤمنین را بکار وا داشته‏ام از تقصیر من در گذر .على علیه السلام #فرمود ترا در اینکار تقصیرى نیست بلکه وظیفه من است که باید بکار یتیمان و بیوه زنان #رسیدگى کنم (1)
 #على علیه السلام در حسن سلوک و رفتار با مردم چنان فروتن و #مهربان بود که حدى بر آن نمیتوان تصور نمود او #کریم و نجیب و اصیل و با عاطفه بود و بزرگواریش زبان زد خاص و عام بود و دشمنانش #نیز او را می ستودند.
 
شهد الانام بفضله حتى العدى‏  
و الفضل ما شهدت به الاعداء (2)
معاویه که از دشمنان سر سخت او بود #میگفت اگر من شکست بخورم و على ‏بر من دست یابد #باکى ندارم زیرا کافى است که من از او تقاضاى #عفو کنم و او مرد بزرگوار و #کریمى است مرا مورد عفو خویش قرار دهد.
#على علیه السلام همیشه به سپاهیان خود می فرمود که #دنبال دشمن فرارى #نروید و مجروحین را #مداوا نموده و با اسیران #مدارا کنید،در جنگ جمل که پیروزى یافت عایشه را محترمانه به #مدینه فرستاد و عبد الله بن زبیر و مروان بن حکم را که در بر پا کردن آن فتنه سهم قابل ملاحظه‏اى داشتند آزاد نمود

احادیث

احادیث در ارزش وفضیلت منتظر بودن

امام صادق (علیه السلام): ای ابوبصیر، خوشا به حال شیعیان و پیروان قائم ما، که در زمان غیبت او منتظر ظهور، و در زمان ظهور مطیع او هستند آنها اولیای خدا هستند که ترس و اندوهی برای آنان وجود ندارد.
بحارالانوار جلد 52 صفحه 150