معاونت فرهنگی جبهه سایبری حیدریون

کتاب دیجیتال

داستانهای نهج البلاغه

معنی ایمان‌

مردی به محضر علی (ع) آمد و درخواست کرد تا «ایمان» را برایش تشریح و بیان کند.
امام فرمود: «فردا نزد من بیا تا در حضور جمعیت، تو را به آن آگاه کنم که اگر تو گفتارم را فراموش کردی، دیگری برای تو حفظ و نگهداری کند.
فان الکلام کالشارده ینفقها هذا و یخطئها هذا: «زیرا سخن، همچون شتر فراری است که بعضی آن را پیدا می‌کنند و بعضی آن را نمی‌یابند». [330].
فردای آن روز شد. امام در میان جمعیت آمد و درباره‌ی ایمان چنین فرمود:
ایمان بر چهار پایه قرار دارد: 1- صبر 2- یقین 3- عدالت 4- جهاد
صبر، چهار شعبه دارد. 1- اشتیاق 2- ترس 3- زهد 4- انتظار
یقین، نیز دارای چهار شعبه است: 1- بینش در هوشیاری 2- رسیدن به دقائق حکمت 3- پند گرفتن از حکمتها، 4- توجه به روش پیشینیان.
عدالت، نیز چهار شعبه دارد: 1- دقت در فهم 2- غور در علم و دانش 3- قضاوت صحیح 4- حلم استوار و ثابت.
جهاد، نیز چهار شعبه دارد: 1- امر به معروف 2- نهی از منکر 3- صدق و راستی در جبهه‌ی جنگ 4- کینه و دشمنی با فاسقان … [331].
به این ترتیب، امام با کمال عنایت و توجه به سوال افراد و روشنگری و آگاهی‌بخشی، همت می‌کرد و به طور جدی، به مسائل جامعه و رشد و ترقی اخلاقی و عقیدتی انسانها، اهمیت می‌داد.

منبع:
[330] نهج‌البلاغه حکمت 266.
[331] نهج‌البلاغه حکمت 31- امام هر یک از شعبه‌ها را توضیح داد و سپس فرمود: کفر نیز بر چهار پایه قرار دارد و هر پایه‌ی آن دارای چهار شعبه است، همه شعبه‌ها را توضیح داد که در نهج‌البلاغه حکمت 31 آمده است.